148روايت پنجمِ نويسنده در معاف بودن شيعيان از خمس كه وى بدان استشهاد مى‌كند از امام صادق عليه السلام روايت شده كه مى‌فرمايد: «همۀ مردم در پرتو حق ما زندگى مى‌كنند و ما آن را براى شيعيان خود حلال داشتيم» (من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 243).

پاسخ نويسنده چنين است كه اين روايت سندى ضعيف دارد، زيرا شيخ صدوق آن را در من لايحضره الفقيه با سندش از داوود بن كثير الرقى روايت كرده و نقل صدوق از طريق او ضعيف است ¹.

از نظر محتواى روايت مقصود از حلال كردن شيعه را توضيح داديم و گفتيم كه اين سخن دلالتى بر حذف همۀ خمس از ايشان ندارد. به آنچه گفتيم مراجعه كنيد.

امّا روايت ششم را كه نويسنده بدان استشهاد مى‌كند يونس بن يعقوب روايتش كرده و گفته است: «نزد امام صادق عليه السلام بودم كه مردى از قمّاطين ² بر ايشان وارد شد و عرض كرد: قربانت گردم، مقدارى سود و پول و تجارت در دست داريم و مى‌دانيم كه حقّ شما در آنها بر ما ثابت است و ما در اين‌باره كوتاهى كرده‌ايم. امام عليه السلام فرمود: اگر ما شما را به اين كار تكليف كنيم بر شما انصاف نورزيده‌ايم» (من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 23).

پاسخ به او چنين است كه اين حديث را شيخ صدوق از يونس بن يعقوب روايت كرده و اگر چه يونس ثقه است، ولى نقل حديث صدوق