73
ايمان و كفر
معنى ايمان و كفر از بحثهاى مهم علم كلام است. «ايمان»، در لغت، به معناى تصديق و «كفر»به معناى پوشاندن است، لذا به زارع نيز - كه مثلاً گندم را در دل زمين مى‌نشاند - كافر گفته مى‌شود. ولى مقصود از ايمان در اينجا اعتقاد به وحدانيت خداوند، و باور داشتن روز قيامت و رسالت پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله و سلم است، و البته ايمان به رسالت پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله و سلم ، شامل اعتقاد به نبوت پيامبران و كتب آسمانى پيشين و آنچه كه پيامبر اسلام از تعاليم و احكام الهى براى بشر آورده است، نيز مى‌شود.
جاى واقعى ايمان همان قلب انسان است، چنانكه قرآن كريم مى‌فرمايد «أُولٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمٰانَ » (مجادله/ 22): آنان كسانى هستند كه خداوند ايمان را در دلهاشان ثبت كرده است. نيز دربارۀ صحرا نشينانى كه اسلام را در ظاهر پذيرفته ولى دلهاشان از نور ايمان خالى بود، مى‌فرمايد: «وَ لَمّٰا يَدْخُلِ الْإِيمٰانُ فِي