٢۶٩
امّا التمتع: فصورته الاحرام بالعمرة الى الحج من الميقات و الطواف بالبيت سبعاً و صلوة ركعتين في مقام ابراهيم (ع) و السعي بين الصفا و المروة سبعا و التقصير و الاحرام ثانيا من مكة بالحج و الوقوف بعرفات تاسع ذي حج تمتع را كه حج تمتع گويند براى آنست كه كلمۀ تمتع در اصل لغت به معناى تلذّذ است و اين قسم را كه تمتّع ناميده است بدان جهت است انسان پس از اتمام اعمال عمره [كه خواهد آمد]از احرام بدر آمده محلّ مى‌شود و آن تمتعاتى كه در حال احرام برايش حرام بود حلال مى‌شود و چون اعمال عمرۀ تمتع با اعمال حج تمتع كاملاً مرتبط است پس گويا اين تمتع در وسط اعمال حج انجام گرفته و لذا نامش را حج تمتع گذارده‌اند يعنى حجّى كه در مقاطع خاصى در اثناء آن تمتّع جايز است.
٢-كيفيت عمره و حج تمتع:
ابتدا به نيّت عمره از ميقات احرام مى‌بندند [با اين قصد كه وقتى عمره را به آخر رساند و از احرام بدر آمد احرام ديگرى ببندد براى حج و حج بجا آورد]پس از نيّت و احرام، از ميقات به سمت مكّه حركت مى‌كند و وارد مكّه مى‌شود و هفت بار دور كعبۀ معظّمه مى‌گردد كه نام آن طواف است و هر بار دور زدن يك شوط محسوب مى‌شود پس از طواف دو ركعت نماز طواف را در مقام ابراهيم (ع) بجا مى‌آورد و پس از آن هفت بار سعى ما بين صفا و مروه مى‌كند و پس از آن تقصير مى‌كند يعنى مقدارى از موى شارب و يا ناخن دست را مى‌گيرد و از احرام بدر مى‌آيد پس واجبات عمره عبارتند از:
الف: نيّت ب: احرام از ميقات ج: طواف د: نماز طواف ه-: سعى ما بين صفا و مروه و: تقصير.
پس از اينكه محل شد و از احرام عمره بدر آمد بار ديگر بايد از مكّه معظمه به نيّت حج واجب احرام ببندد سپس به سرزمين عرفات رفته و در صحراى عرفات
