1) . آية اللّٰه تبريزى، آية اللّٰه خويى: صحت عمره محل اشكال است. آية اللّٰه بهجت، آية اللّٰه سيستانى: و احتياطاً در صورت امكان عمره را اعاده نمايند. آية اللّٰه فاضل: در صورت جهل و نسيان، اگر بعد از اعمال حج متوجّه شوند حجّ صحيح است و اگر بعد از عمرۀ تمتّع يا عمرۀ مفرده متوجّه شوند عمره باطل است و در عمرۀ تمتّع اگر وقت دارد و ممكن باشد، جبران كند و اگر وقت ندارد حجّ تمتّع بدل به حجّ افراد مى‌شود و در اين صورت نيز كفايت از حَجّةالاسلام مى‌كند.

2) . آيةاللّٰه بهجت: عمره از او محقّق نشده است. آية اللّٰه تبريزى: احتياطاً به يكى از مواقيت ولو به جحفه برود و براى عمرۀ مفرده احرام ببندد و اعمال عمرۀ مفرده را انجام دهد، واللّٰه العالم. آيةاللّٰه خامنه‌اى و آيةاللّٰه فاضل: فعلاً تكليفى ندارد، بلى اگر از طرف كسى نايب بوده و يا به سبب نذر عمره واجب شده باشد كفايت نمى‌كند. آية اللّٰه صافى: در فرض سؤال، احتياطاً بقيّه اعمال عمره را اتمام كند و چنانچه عمرۀ مفرده به نذر و غيره واجب بوده اكتفا به آن نكند و از ادنى الحلّ محرم شود و عمره واجبۀ خود را انجام دهد، واللّٰه العالم. آيةاللّٰه مكارم: احرامش باطل است و بايد به ادنى‌الحلّ برود و از آنجا محرم شود و عمره را تجديد كند. آيةاللّٰه سيستانى: عمرۀ او باطل است و اگر نمى‌تواند به ميقات برود مى‌تواند از أدنى‌الحِلّ؛ مانند مسجد تنعيم، دوباره محرم شود و اعمال را انجام دهد. آية اللّٰه نورى: اگر بعد از اعمال متوجّه شود عمرۀ او صحيح است.

3) . آية اللّٰه بهجت و آية اللّٰه صافى: عبور از ميقات يا محاذى آن، براى قاصد مكّه بدون احرام جايز نيست هرچند بخواهد عمرۀ مفرده بجا آورد و لكن اگر معصيت نمود و از ادنى‌الحل محرم شد، عمرۀ او صحيح است. آية اللّٰه تبريزى و آية اللّٰه نورى: بايد به جحفه يا ميقات ديگر - از مواقيت معروفه - بروند و از آنجا محرم شوند؛ آية اللّٰه خامنه‌اى و آيةاللّٰه سيستانى: و اگر نتواند به ميقات برود، احتياط واجب اين است كه با نذر از جدّه احرام ببندد. آية اللّٰه فاضل: بايد با نذر قبل از ورود به شهر مكه محرم شود و يا به مواقيت ديگر مثل جعرانه و حديبيه برود و از آنجا محرم شود. آية اللّٰه مكارم: ميقات آن ها حديبيه، كه تقريباً هفده كيلومتر با مكّه فاصله دارد، مى‌باشد. اگر از جادۀ قديم بروند به حديبيه برخورد مى‌كنند و اگر نروند از محاذات آن كفايت مى‌كند.