237 615 . امام صادق عليه السلام : نماز مغرب را نخوان ، تا به مشعر برسى و مغرب و عشا را با يك اذان و دو اقامه ، آن جا بخوانى . در دل آن وادى ، سمت راست جاده و نزديك مشعر ، فرود آى .

مستحبّ است براى كسى كه نخستين حجّ اوست ، بر مشعر الحرام بِايستد و گام بر آن نهد و شب مُزدَلفه ¹ از بركه‌ها ² نگذرد و بگويد : «خدايا ! اين جا جمع است . از تو مى‌خواهم كه خيرهاى كامل را برايم جمع كنى . خدايا! مرا از خيرى كه خواستم در دلم جمع آورى ، مأيوس مكن . از تو مى‌خواهم آنچه را در اين منزلگاه ، به اوليائت آموختى ، به من بشناسانى و از همۀ بدى‌ها نگاهم دارى» .

و اگر بتوانى آن شب را بيدار بمانى ، چنين كن . همانا به ما رسيده است كه درهاى آسمان ، آن شب به روى صداهاى مؤمنان ، بسته نمى‌شود . برايشان همهمه‌اى است ، همچون همهمۀ زنبوران عسل . خداوند عزوجل مى‌فرمايد ، «من ، پروردگار شمايم و شما ، بندگان منيد . حقّ مرا ادا كرديد و بر من ، حقّ است كه دعايتان را مستجاب كنم» .

آن شب ، خداوند ، گناهان هر كه را بخواهد ، مى‌آمرزد و هر كه را بخواهد ، مى‌بخشايد . ³

616 . امام صادق عليه السلام : پس از نماز صبح ، روز را با وضو آغاز كن . اگر خواستى ، نزديك كوه بِايست و اگر خواستى ، در محلّ بيتوته‌ات . چون ايستادى ، خداوند را حمد و ثنا بگو و نعمت‌ها و آزمايش‌هاى او را به قدرِ توان ، ياد كن و بر پيامبر صلى الله عليه و آله درود بفرست و از دعاهايت اين باشد : «خدايا ! اى پروردگار مشعر الحرام ! از آتش [ دوزخ] ، رهايى‌ام ده و روزى حلال مرا وسعت بخش و شرّ فاسقان جنّ و انس را از من ، دور كن . خدايا! تو برترين كسى هستى كه از تو مى‌طلبند و مى‌خواهند . براى هر ميهمانى تحفه‌اى است .

تحفۀ مرا در اين جايگاه، اين قرار بده كه از خطايم در گذرى و پوزشم را بپذيرى و