12 د: داشتن وقت كافى؛ (استطاعت زمانى) يعنى وقتى شرايطِ ديگر برايش حاصل شد، به قدرى وقت باشد كه بتواند خود را به اعمال حج برساند، بنابراين اگر زمانى كه استطاعت برايش حاصل شده كاروانى نمانده باشد كه همراه آن به حج برود و وضع به گونه‌اى است كه خودش هم نمى‌تواند برود حج واجب نيست.(مناسك، شرايط وجوب حجّة الاسلام)

[3] به حجى كه بر افراد مستطيع واجب مى‌شود «حَجّةالاسلام» گويند و در تمام عمر، بيش از يك‌بار واجب نيست.(م1)

[4] كسى كه استطاعت انجام حج را داشته باشد، بايد در اوّلين سال ممكن به حج برود و تأخير آن جايز نيست و اگر تأخير انداخت واجب است در سال بعد به حج برود. (م2)

[5] اگر ضروريّات زندگى يا پول آنها را در حج صرف كند، كفايت از حجةالاسلام نمى‌كند؛ يعنى اگر بعداً مستطيع شد، بايد بار ديگر به حج برود. (م17 )

[6] شخص مستطيع اگر پول ندارد ولى ملك؛ (مانند باغ، مغازه يا كارخانه) دارد، بايد آن را بفروشد و به حج برود، حتّى اگر به دليل نداشتن مشترى، به كمتر از قيمت معمول(1) بفروشد، مگر آيةاللّٰه بهجت : اگر موجب حَرَج يا ضرر نباشد.

آيةاللّٰه سيستانى : مگر اين‌كه اجحاف بر او باشد.

آيةاللّٰه تبريزى : اگر لازمۀ حج گزاردن آن است كه آن را به قيمت بسيار كمتر بفروشد، واجب نيست.