132را خواندم، براى تعقيب نماز صبح نشستم؛ تا آنكه آفتاب طلوع كرد. چون همراه من چند جلد از كتب رجال بود، آنها را مطالعه كردم. ديدم بيان سيد درست است و اين بزرگوار، ابويعلى حمزة بن قاسم علوى مىباشد.
صبح اهل قريه به ديدن من آمدند. سيدى شبيه سيد ياد شده، ميان آنها بود. به او گفتم: «از شما متشكرم كه سحر پيش من آمدى و مرا از قبر جناب مزة بن قاسم علوى، خبر دادى! بگو ببينم اين مطلب را از كجا گفتى و از چه كسى شنيدى؟»
پس سيد گفت: «به خدا قسم! من پيش از اين ساعت، نزد شما نيامدم و من شب گذشته، بيرون قريه بودم و شنيدم شما آمدهايد. پس امروز به زيارت شما مشرف شدم».
با اين پيشامد، به اهل قريه گفتم: «لازم شد كه برگردم و جناب حمزه را زيارت كنم و من شكى ندارم، شخصى كه هنگام سحر تشريف آورد، حضرت صاحبالامر(عج) بود».
چون در اين واقعه، حضرت صاحبالامر(عج)، مدفون بودن حضرت حمزة بن موسى(ع) را در رى نفى نكرده و نيز از اقوال ديگر علما كه به تفصيل بيان خواهد شد، ثابت مىشود كه اين بزرگوار، نوه حضرت عباس بن على(ع) مىباشد و مزار مشهور در شهر رى از حضرت حمزة بن موسى(ع) است و بايد از او تجليل و تكريم كرد و او را با قصد قربة الى الله، زيارت نمود. 1
245. مزار امامزاده بكر بن على(ع)
اين مرقد، اطراف حله و سمت راست جاده شهر «كفل» به حله و نزديك جاده اصلى كوفه به حله، در فاصله شش كيلومترى حله، واقع شده است. مرقد، داراى گنبدى كوچك و بناى آن، به اواخر دوران عثمانىها در عراق بازمىگردد. مرقد در سال 1387ه .ق، تجديد بنا شد و روى آن، گنبد بزرگترى از آجر ساختند كه ارتفاع آن به نُه متر مىرسد. مساحت حرم زير گنبد، 25 مترمربع است و روى قبر مطهرش، ضريحى از آهن قرار دارد و بر قبر وى، لوحى با اين متن وجود دارد: «اين قبرِ بكر بن ابىطالب است كه مادرش، ليلى،