61او تحصيلات دينى مقدماتى خود را در تهران فراگرفت. سپس در سال 1273ه .ق، به همراه استاد و پدرزن خود، شيخ عبدالرحيم بروجردى (متوفاى 1306ه .ق)، به نجف اشرف مهاجرت كرد. از ديگر اساتيد وى، مى‌توان از ميرزاى شيرازى، ملا محمدعلى محلاتى، شيخ‌العراقين عبدالحسين طهرانى، شيخ اعظم مرتضى انصارى، آخوند ملا فتحعلى سلطان‌آبادى، ملاشيخ على خليلى، سيد مهدى قزوينى، ميرزا محمدهاشم خوانسارى و حاج ملاعلى كنى ياد نمود. از شاگردان وى نيز مى‌توان شخصيت‌هاى زير را نام برد: حاج شيخ عباس قمى، شيخ آقا بزرگ تهرانى، شيخ محمدحسين كاشف‌الغطاء، سيد عبدالحسين شرف‌الدين، شيخ محمدباقر بيرجندى، شيخ على‌اكبر نهاوندى و شيخ على زاهد قمى.
ميرزا حسين نورى، به علت تلاش بسيار درباره روايات و گردآورى آنها، به «محدث نورى» شهرت يافته است. او تأليفات فراوانى از خود باقى گذاشته است كه برخى از آنها عبارت است از:
1. مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل: بزرگ‌ترين اثر محدث نورى و معتبرترين مجموعه مفصل روايى پس از وسائل الشيعه است؛
2. اللؤلؤ و المرجان: نخستين كتاب مستقلى است كه در رد خرافات پديد آمده در مسئله حماسه عاشورا، نگاشته شده است؛
3. النجم الثاقب فى احوال الامام الحجّة الغائب؛
4. نفس الرحمن فى فضائل سلمان؛
5. جنّة المأوي؛
6. بدر مشعشع، در شرح حال فرزندان موسى مبرقع، پسر امام محمد جواد(ع)؛
7. كشف الاستار؛
8. الفيض القدسى: نخستين كتاب مستند و معتبر در زندگانى علامه مجلسى؛
9. كلمه طيبه؛
10. دار السلام؛