154ابن عبدالبر مى‌گويد: «ابوهاشم، دانشمند به تمام مذاهب و مكتب‌ها بود. او عالم به فنون علم و حديث بود». 1 رواياتى از او، در كتب روايى شيعه به ثبت رسيده است. 2
ابوهاشم عبدالله بن محمد حنفيه، صاحب يازده فرزند به اسامى زير بود. اما به اتفاق علماى انساب، نسلش منقرض گشته است:
- هاشم و محمداصغر كه مادرشان، دختر خالد بن علقمة بن حويرث بن عبدالله ابن ابى‌لحم كنانى بود؛
- محمداكبر و لبابه كه مادرشان فاطمه، دختر محمد بن عبيدالله بن عباس بن عبدالمطلب بود؛
- على و فرزند ديگرى كه مادرشان، ام‌عثمان دختر ابى‌حُدير عباس بن عبدة بن مغيث بن جد بن عجلان قضاعى بود؛
- طالب؛
- عون و عبيدالله كه مادرشان، كنيز بود؛
- ريطه كه مادرش ريطه يا ام‌الحارث، دختر حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بود. وى، همسر زيد شهيد و مادر بزرگوار يحيى بن زيد، شهيد مقتول در جوزجان است؛
- ام‌سلمه كه مادرش، كنيز بود. 3
مشهور چنين است كه سليمان بن عبدالملك بن مروان اموى، هنگامى كه فهميد او امام فرقه كيسانيه است، او را نزد خود فراخواند و مسموم كرد. هنگامى كه ابوهاشم فهميد سم وارد بدنش شده است، فوراً به‌سوى حُميمه رفت و آنجا با محمد بن على بن عبدالله بن عباس» ديدار كرد. آن‌گاه به او وصيت نمود و حق امامت را به او واگذار كرد و تمام داعيان كيسانيه در كوفه و خراسان را به او گفت و نامه‌اى به آنان نوشت و به