24در اين وقت صداى مردم به گريه بلند شد. ابوالسرايا پس از مقدارى سكوت، به سخنان خود ادامه داد و گفت: «و محمد(ره)، على بن عبيدالله را كه شبيه خود او بود، به جانشينى خود برگزيد؛ پس اگر شما هم به اين انتخاب راضى هستيد، كه هيچ، وگرنه خودتان ديگرى را انتخاب كنيد». 1
بيعت با محمد
پس از اعلام وصيت محمد از سوى ابوالسرايا، مردم به هم نگاه مى‌كردند و كسى حرفى نمى‌زد. با وجود آنكه بسيارى از بزرگان سادات درآن مجلس حضور داشتند، محمد بن محمد ابن زيد شهيد(ع) كه جوانى نورس بود، با شجاعت تمام از جا برخاست و گفت: «اى آل على! همانا دين خدا با سستى و بزدلى يارى نمى‌شود و اين مرد نزد ما سابقه بدى ندارد»؛ آتش درون را فرو نشاند و خونخواهى نمود. آن‌گاه رو به على ابن عبيدالله كرد و گفت: «اى ابالحسن، خدا از تو خشنود باشد؛ تو چه مى‌گويى؟ محمد ما را به بيعت با تو سفارش كرده است؛ دستت را باز كن تا با تو بيعت كنيم».
على بن عبيدالله، حمد و ثناى الهى را به جاى آورد و گفت: «همانا اباعبدالله محمد بن ابراهيم(ره)، در نظر خود كسى