متن کتاب جایگاه اعتقاد در ارزیابی راویان از دیدگاه اهل سنت - جلد 1 - صفحه 37

(5 تا 403)

37برهمين‌اساس، در كتب لغت ديگر گفته شده است: «بَدَعتُ الشَّيء»؛ «آن چيز را ايجاد كردم». ¹ «دهخدا» نيز معناى لغوى بدعت را چيز نوپيدا و بى‌سابقه دانسته است. ² ابن حجر عسقلانى (متوفاى 852 ه.ق) ³، ابن حجر هيتمى (متوفاى 974 ه.ق) ⁴، عبدالحى لكنوى (متوفاى 1304 ه.ق) ⁵، محمد رشيد رضا (متوفاى 1354 ه.ق) ⁶ و محمدبن‌صالح عثيمين ⁷ نيز همين پيوند معنايى را در شرح لغوى اين واژه ذكر كرده‌اند.

بنابراين، معناى لغوى بدعت چنين است: «ايجاد هر چيز تازه‌اى كه همانند آن در سابق وجود نداشته و بدون هيچ سابقه و الگوى قبلى ساخته شده باشد؛ كه دراين‌صورت، هر چيز تازه‌اى را شامل مى‌شود؛ خواه از مسائل دينى باشد يا از مسائل عادى ديگر».

ب) «بدعت» در اصطلاح اهل سنت

واژه بدعت نيز همانند بسيارى از مصطلاحات اسلامى، اصلى لغوى داشته كه معناى منقول شرعى، از آن اصل لغوى ايجاد شده است؛ همچنان‌كه كلمه صلات، زكات، حج و... ميان مسلمانان، مفهوم لغوى و ابتدايى خود را از دست داده و مفهوم مصطلح

1) . جمهرة العرب، زكى صفوت، ج1، ص298.

2) . لغت‌نامه دهخدا، ج3، ص 4459؛ فرهنگ فارسى معين، ج1، ص 394.

3) . «البدع: جمع بِدعة و هي كلّ شيءٍ ليس له مثال تقدّم فيشمل لغةً ما يحمد و يذم»؛ فتح البارى، ابن حجر عسقلانى، ج 13، ص287؛ «البدعة: اصلها ما احدث علي غير مثال سابق» فتح البارى، ج4، ص 253؛ «كلُّ شيءٍ احدث علي غير مثالٍ يسمّي بدعة سواءٌ كان محموداً او مذموماً» فتح البارى، ج 13، ص 253.

4) . «البدعة لغةً: ما كان مخترعاً»؛ التبيين بشرح الاربعين، ابن حجر هيتمى، ص 221.

5) . «البدعة: المُحْدَث مطلقاً سواءٌ كان من العادات او العبادات»؛ اقامه الحجّة على ان الاكثار فى التعبد ليس ببدعة، لكنوى، ص 22.

6) . «البدعة في الّلغة الفعله او الحالة المبتدعة المستحدثه»؛ مجلّة المنار، رشيدرضا، ج 32، ص 273؛ «انّ لكلمة البدعة اطلاقين، اطلاقاً لغوياً، بمعني الشيء الجديد الذي لم يسبق له مثال»؛ مجلّة المنار، ج 27، ص660.

7) . «البدعة لغة، الشيء المبتدع المبتكر او الابتكار»؛ شرح نزهة النظر، العثيمين، ص 237.

مشخصات کتاب

جایگاه اعتقاد در ارزیابی راویان از دیدگاه اهل سنتجلد:1نویسنده:افضل آبادی، محسنناشر:مشعرمحل نشر:تهران - ایرانسال نشر:1394

دریافت فایل ارجاع:

BibTex | Endnote

سایر جلدهای کتاب:

جلد 1