109در 1266 ه.ق شيخ محمدحسن، صاحب جواهر، در لحظات آخر عمر، شيخ‌مرتضى انصارى را به عنوان مرجع بعد از خود معرفى كرد و درنتيجه پس از فوت صاحب جواهر، زعامت و مرجعيت مردم را بر عهده گرفت. شيخ مرتضى انصارى براى كسب فيض از علماى ديار ديگر به شهرهاى بروجرد، اصفهان، كاشان، رى و مشهد هجرت كرد و چند صباحى در اين شهرها ماندگار شد و سپس به نجف بازگشت. ميرزا حبيب‌الله رشتى، شيخ انصارى را مى‌ستايد و درباره او مى‌فرمايد: «شيخ سه چيز ممتاز داشت؛ علم، رياست و تقوا. رياست را به ميرزا محمدحسن شيرازى، علم را به من داد و تقوا را با خود به گور برد».
شيخ اعظم انصارى در 18 جمادى‌الثانى 1281 ه.ق در 67 سالگى دار فانى را وداع گفت. پيكر پاكش را پس از تشييع در حجره غربى، متصل به باب قبله صحن اميرالمؤمنين به خاك سپردند. 1
6. سيد ابوالحسن اصفهانى (1284 - 1365ه .ق)
سيد ابوالحسن در 1284 ه.ق در روستاى كوچك «مديسه» از توابع «لنجان» استان اصفهان ديده به جهان گشود. پس از اتمام دوره ابتدايى، وارد حوزه علميه اصفهان گرديد و از محضر بزرگانى چون آيت‌الله محمدابراهيم كلباسى، حكيم قشقايى، سيدمحمدباقر درچه‌اى و چهارسوقى بهره‌مند گرديد. در 24 سالگى براى كسب سطوح عالى حوزه به نجف اشرف هجرت كرد و در درس حضرات آيات آخوند خراسانى، سيدمحمدكاظم يزدى و ميرزاحسن شيرازى شركت جست. سه سال هم در كربلا و سامرا به سر برد.
در 1355 ه.ق پس از فوت آيت‌الله نائينى، مرجعيت دينى و زعامت حوزه را بر عهده گرفت. سيد ابوالحسن اصفهانى تنها يك فقيه نبود، بلكه خصوصيات