39عالم محشور خواهد كرد». 1
در نقل ديگرى آمده است كه اميرمؤمنان(ع) فرمودند: «اگر چهل مرد با من بيعت مى‌كردند، در برابر دشمنانم مى‌ايستادم». 2 مرحوم كفعمى نوشته است: «زمين هيچ‌گاه از يك قطب، چهار نفر از اوتاد و چهل نفر از ابدال و هفتاد نفر نجيب، خالى نمى‌شود». 3 درباره نطفه هم تصور بر اين بوده كه بعد از چهل روز علقه مى‌شود. همين عدد در تحولات بعدى علقه به مضغه تا زمان تولد، در نقل‌هاى كهن به كار رفته، گويى كه عدد چهل، مبدأ يك تحول دانسته شده است.
در نقلى از پيامبر گرامى اسلام(ص) آمده است كه اگر كسى چهل روز خالص براى خدا باشد، خداوند حكمت را از قلبش بر زبانش جارى مى‌كند؛ «مَنْ أَخْلَصَ لله أَرْبَعِينَ يوْماً فَجَّرَ الله ينَابِيعَ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ». 4 روايات به اين مضمون فراوان وجود دارد. چله‌نشينى برخى از فرقه‌ها، درست يا غلط، از همين باب بوده است. علامه مجلسى در بحارالانوار در اين باره كه برگرفتن چله‌نشينى از حديث مزبور نادرست است، به تفصيل سخن گفته است.
در روايات آمده است، كسى كه چهل روز گوشت نخورد، خلقش تند مى‌شود. همچنين كسى كه چهل روز طعام حلال بخورد، خداوند قلبش را نورانى مى‌كند. همچنين كسى كه شرابخوارى كند، نمازش تا چهل روز قبول نمى‌شود و پيامر خدا(ص) فرمود: «كسى كه لقمه حرامى بخورد، تا چهل روز، دعايش مستجاب نمى‌شود». 5
اينها تنها نمونه‌هايى از نقل‌هاى بسيارى بود كه عدد «اربعين» در آنها به كار رفته است.