109
پيدايش
حرم ائمه بقيع(عليهم السلام) كه در كتب تاريخ به عنوان «مشهد» و «حرم» اهل بيت معروف گرديده، در سمت غربى و منتهى اليه بقيع واقع شده است كه در اين حرم مطهر قبر چهارتن از ائمه اهل بيت؛ امام مجتبى، امام سجاد، امام باقر و امام صادق(عليهم السلام) در كنار هم و به فاصله 3- 2 مترى اين قبرها، قبر عباس عموى گرامى رسول خدا(ص) قرار گرفته و در كنار آن نيز قبر ديگرى است متعلق به فاطمه بنت اسد و به احتمال ضعيف متعلق به فاطمه(عليها السلام) دختر رسول خدا(ص) كه قبل از ويرانى ساختمان اين حرم مطهر، همه اين قبور ششگانه در زير يك گنبد و داراى ضريح و صندوق زيبا بودند.
درصدد آنيم كه سه موضوع را به صورت مستقل و جداگانه مورد بررسى قرار دهيم:
1. تاريخ حرم ائمه بقيع(عليهم السلام).
2. تاريخ ضريح ائمه بقيع(عليهم السلام).
3. قبر فاطمه بنت اسد يا فاطمه(عليها السلام) دختر رسول خدا(ص)
اجمالى از تاريخ حرم ائمه بقيع(عليهم السلام)
گرچه پس از گذشت قريب به يك قرن از تخريب حرم مطهر ائمه بقيع(عليهم السلام) و از بين رفتن تمام آثار اين بناى باشكوه و معنوى، نمى‌توان همانند ساير ابنيه تاريخى و مذهبى، از آثار آن به عظمت و قدمتش پى برد و تاريخ ساختمان آن را به دست آورد، ولى آنچه از منابع مختلف بدست مى‌آيد، تا حدّى مى‌تواند ما را با تاريخ و چگونگى اين حرم شريف آشنا سازد و بيانگر وضع اين بناى فخيم و پرشكوه معنوى در طول تاريخ گردد.
اجمال تاريخ اين حرم مقدس اين است كه قبور ائمه بقيع(عليهم السلام) مانند ساير قبرها در محوطه مكشوف و بدون ديوار و سقف نبوده؛ بلكه قبر آنان مانند تربت پاك رسول خدا(ص) و حضرت رضا(ع) از آغاز دفن اجساد مبارك و پيكر مطهرشان در داخل خانه‌اى كه متعلق به عقيل بوده، قرار داشته است و به مرور زمان اين خانه به ساختمان مناسب،