49

توهين به سيدالشهدا(ع) و تمجيد از يزيد!

ابن تيميه، هتاكى به اهل بيت(عليهم السلام) را - نسجيربالله - با فسادانگيز خواندن قيام امام

حسين(ع) چنين ادامه مى‌دهد:

و در قيام [حسين]، نه مصلحت دين بود و نه مصلحت دنيا؛ بلكه اين ظالمان سركش، ضد نوه رسول خدا قدرت يافتند تا اينكه او را مظلوم و شهيد كردند؛ و در قيام او و كشته‌شدنش آن‌قدر فساد بود كه اگر در شهر خود نشسته بود، آن‌قدر فساد نمى‌شد! ¹ پس آن چيزى كه او قصد آن را داشت، از به‌دست آوردن نيكى و دفع بدى، اصلاً حاصل نشد؛ بلكه بدى، به‌سبب قيام او زياد، و خير كم گرديد؛ و اين، سبب شرّ بزرگى شد؛ و كشته‌شدن حسين، سبب فتنه‌هاى بسيار گشت؛ چنان‌كه كشته‌شدن عثمان، سبب فتنه‌هاى بسيار شد. ²

وى مدعى بخشوده‌شدن گناه يزيد مى‌شود كه:

از كجا معلوم كه يزيد يا غير او از ظالمان، از اين كارشان توبه نكرده باشند؛ يا كار نيكى نداشته‌اند كه اين ظلم‌هايشان او را از بين ببرد؛ و مصيبت‌هايى نديده‌اند كه كفاره آن ظلم‌ها شود؟ ³

وى تاريخ را چنين از نو مى‌سازد:

يزيد دستور كشتن حسين را نداده؛ و راضى به آن نبوده است؛ بلكه از كشته‌شدن او اظهار درد كرد و سر حسين به‌سوى او برده نشد؛ بلكه به‌سوى ابن زياد حمل شد. ⁴