48هتاكى‌هاى ابن تيميه به اميرالمؤمنين(ع) در منهاج السنه از حد و شماره بيرون است 1:
وى درباره جنگ‌هاى على(ع) مى‌نويسد: و على جنگيد تا از او اطاعت كنند و بتواند در جان و مال مردم تصرف كند؛ پس چگونه اين را جنگ براى دين مى‌پنداريد؟ و ابوبكر با كسانى جنگيد كه از اسلام مرتد شده بودند و همچنين با كسانى كه آنچه را خدا واجب كرده بود، ترك كرده بودند؛ تا فقط خدا و رسولش اطاعت شوند؛ و اين جنگ [جنگ‌هاى امام على] براى دين نيست. 2
توهين به حضرت زهرا(عليها السلام)
ابن تيميه درباره حضرت زهرا(عليها السلام)، كه آيه تطهير درباره‌اش نازل شده بود و خداوند ايشان را از هر ناپاكى مبرا و مطهر خوانده بود، در نهايت گستاخى مى‌نويسد: «در او - نستجير بالله - شعبه‌اى از نفاق وجود داشت». 3
همچنين وى مى‌نويسد: اما اينكه وى [علامه حلى] گفته است: تمام محدثان نقل كرده‌اند كه پيامبر اكرم(ص) فرمود: اى فاطمه! خداوند عزّوجلّ براى خشم فاطمه غضب مى‌كند و به رضايتش خشنود مى‌گردد، دروغ است و از پيامبر اسلام[(ص)] نقل نكرده‌اند و نمى‌شناسم كتابى از كتاب‌هاى معروف حديثى كه آن را آورده باشد. سند معروفى از پيامبر ندارد؛ نه سند صحيح و نه سند حسن. 4
اين در حالى است كه عده بسيارى از علماى اهل سنت، اين روايت را با سند صحيح نقل كرده‌اند.