37
كوچ به دمشق
از اتفاقات مهم آن مقطع تاريخ جهان اسلام، حمله هماهنگ‌شده مغول از شرق و صليبيون از غرب بود. اين جنگ‌هاى ويران‌كننده و خانمان برافكن با فرماندهى پنهان جريان يهود، قرار بود همانند دو لبه يك قيچى، اسلام و جهان اسلام را از صحنه گيتى محو كند كه به لطف الهى در تحقق اين امر موفق نشدند.
سال 667 ه .ق / 1269م وقتى ابن تيميّه به سن شش‌سالگى رسيد، مغولان شهر حران را ويران كردند؛ و پدرش عبدالحليم، به اتفاق همه افراد خانواده‌اش به دمشق رفت و در آنجا اقامت گزيد. در اينجا بود كه ابن تيميّه از پدر خويش، كه خود استاد بزرگى در مذهب حنبلى بود، تعليم و تربيت بسيارى فراگرفت. همين‌طور نزد على بن عبدالقوى درس خواند و در زبان عربى، «كتاب سيبويه» را فراگرفت؛ و حديث را نزد دويست شيخ تلمذ كرد. گفتنى است در ميان استادانى كه ابن تيميّه در «كتاب اربعون» از آنها ياد مى‌كند، نام چهار زن نيز ديده مى‌شود. 1