11
مقدمه
طى ساليان اخير اهتمام ويژه‌اى در تهيه فهرست و كتابشناسى در حوزه‌هاى مختلف علوم اسلامى شده است. ضرورت تهيه اين نوع منابع مرجع كه با عناوين كتابشناسى، مقاله شناسى، نمايه آثار و... منتشر مى‌شوند، در اين است كه بدون وجود اين نوع آثار، تحقيقات به صورت صحيح و مطلوب انجام نمى‌شود؛ چرا كه با رجوع به كتابشناسى مشخص مى‌شود كه در چه زمينه‌هايى تحقيقات صورت گرفته و در چه زمينه‌هايى دچار كمبود پژوهش هستيم و مسير تحقيقات را معين مى‌كند. وجود كتابشناسى نمايى از وضعيت علمى در آن حوزه را مشخص مى‌كند. همچنين مجموعه‌اى است كه پژوهشگران و خادمان فرهنگى هر رشته را معرفى مى‌كند. اين امور براى نهادهايى كه در برگزارى سمينار و همايش اهتمام دارند ضرورى به نظر مى‌رسد. از اين رو امروزه كتابشناسى و مأخذشناسى، به عنوان يك ضرورت مطرح شده و حتى به صورت رشته آموزشى و تخصصى درآمده است.