41دادى و بر كوه رحمت بالا رفتى و وادى نمره را شناختى و خدا را در جمرات خواندى؟» عرض كرد: «آرى يابن رسول الله».
امام فرمود: «آيا به هنگام توقف در عرفات، با معرفت به خدا و كسب علوم خداشناسى آشنا شدى و دانستى كه خداى سبحان بر صحيفه اعمال و باطن و قلب تو آگاهى كامل دارد؟» عرض كرد: «نه يابن رسول الله». آن‌گاه امام فرمود: «آيا از جبل رحمت كه بالا رفتى، توجه داشتى كه خداوند سبحان هر مرد و زن مؤمن و هر زن و مرد مسلم را مورد رحمت قرار مى‌دهد؟» عرض كرد: «نه يابن رسول الله». امام فرمود: «آيا در نمره در اين‌باره تصميم گرفتى كه بدانچه امر مى‌كنى، عمل كنى و بدانچه نهى مى‌كنى، خودت را نيز از آن باز بدارى؟» عرض كرد: «نه يابن رسول الله».
امام فرمود: «آيا آن‌گاه كه نزد عَلَم و نمره وقوف كردى، توجه داشتى كه آنها شاهد بر اعمال نيك تو مى‌باشند و با فرشتگانى كه به امر پروردگار آسمان‌ها، حافظ اعمال تو شده‌اند، همكارى دارند؟» عرض كرد: «نه!». حضرت فرمود: «پس تو در عرفات وقوف نكرده و بر جبل رحمت بالا نرفته‌اى و نمره را نشناخته و نزد آن دعا نكرده‌اى!».