19اخبار و شواهد فراوانى وجود دارد كه نشان مى‌دهد قنبر، همواره ملازم امام على(ع) و خادم و يار خاص آن حضرت، به ويژه در دوران خلافت ظاهرى ايشان، بوده است؛ از جمله شيخ كلينى در «كافى» و شيخ صدوق در «توحيد»، روايتى از امام صادق(ع) نقل كرده‌اند كه آن حضرت فرمود: «قنبر، غلام على(ع)، آن حضرت را بسيار دوست مى‌داشت و زمانى كه على(ع) [از منزل] خارج مى‌شد، او نيز با شمشير به دنبال ايشان مى‌رفت ...». 1
«محمد بن سليمان كوفى» نيز از محمد حنفيه، فرزند امام على(ع)، نقل كرده است كه اميرمؤمنان(ع)، شب‌ها قنبر را نزد خود فرا مى‌خواند و به او، آرد و خرما مى‌داد تا آن را به خانه‌هاى نيازمندان برساند و هيچ‌كس از اين موضوع، خبر نداشت. 2 در ادامه اين كتاب، اخبار بيشترى در اين زمينه، نقل خواهد شد.
گفتنى است در كتاب بياض تاج‌الدين احمد وزير (درگذشته 782 ه .ق)، آمده است كه امام على(ع)، طى دست‌نوشته‌اى با اين مفاد، قنبر را آزاد كرد:
يا قنبر! بالامسِ كُنتَ لي واليومَ صِرتَ مِثلي فَوَهبتُكَ لمن وَهَبكَ لي.