25 مسكن و بقيه لوازم سفر به عهده آنها بود. حملهداران نيز اين هزينهها را از زائران دريافت مىكردند. 1 طبق اين آييننامه، راهنمايان موظف مىشدند با زائر قراردادى شبيه نمونه وزارت كشور، در سه نسخه منعقد كنند و تعهدات خود را طبق آن در برابر زائر انجام دهند.
بنابر خاطرات يكى از روحانيان، در اين سالها نظارت خوبى روى سرپرستان حج انجام مىشد و آنها به هيچعنوان رشوه دريافت نمىكردند. 2 راهنمايان حج نيز تعداد زائران را به دفتر حج اطلاع مىدادند. در اين آيين نامه از راهنما خواسته شده بود نرخهاى مصوب كميسيون حج را رعايت كند. هزينه سفر در اين سالها حدود سه تا چهار هزار تومان مىشد. 3 راهنمايان موظف بودند يك روحانى، و درصورت ندانستن زبان عربى، يك مترجم را همراه خود داشته باشند.
شهربانى نيز موظف بود براى راهنمايانى كه اسامى آنها از طرف دفتر حج ارسال مىشد، گذرنامه صادر كند. در ضمن، مرجع رسيدگى به شكايت زائران از راهنمايان، كميسيون دائمى حج بود. 4
مراحل نامنويسى متقاضيان حج
هر زائر با دردستداشتن مدارك و چند گواهى مىتوانست براى صدور گذرنامه به شهربانى مراجعه كند. اين مدارك عبارت بود از:
1. گواهى صلاحيت از كميسيون حج؛