40جز براى كسى كه خدا [به شفاعت براى او] راضى است، شفاعت نمى‌كنند». (انبيا: 28)
شفاعتى كه خداوند اجازه آن را داده است، در حقيقت، از خود خداست و به سوى او باز مى‌گردد؛ مثل آيه شريفه: (لاٰ يَمْلِكُونَ الشَّفٰاعَةَ إِلاّٰ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمٰنِ عَهْداً)؛ «آنان هرگز مالك شفاعت نيستند، مگر كسى كه نزد خداوند رحمان، عهد و پيمانى دارد». (مريم: 87)
شفاعت‌كنندگان
خداوند در قرآن كريم با صراحت، اجازه شفاعت را به چند گروه داده كه برخى از آنها عبارت است از:
فرشتگان
(وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمٰاوٰاتِ لاٰ تُغْنِي شَفٰاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاّٰ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ يَشٰاءُ وَ يَرْضىٰ) (نجم: 26)
و چه بسيار فرشتگان آسمان كه شفاعت آنها سودى نمى‌بخشد؛ مگر پس ازآن خدا براى هركس بخواهد و راضى باشد، اجازه [شفاعت] دهد!
شاهدان حق
(وَ لاٰ يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفٰاعَةَ إِلاّٰ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ) (زخرف:86)
كسانى را كه غير از او (خدا) مى‌خوانند، توانايى شفاعت ندارند؛ مگر آنها كه به حق شهادت داده‌اند و به خوبى آگاهند.
شاهدان حق، گروهى از مؤمنان هستند كه در مرتبه‌اى پايين‌تر از انبيا و بالاتر از ديگر افراد امت قرار دارند. بى‌شك اهل‌بيت(عليهم السلام)، از پيشگامان اين گروه و برجسته‌ترين مصداق آنان هستند كه به حق گواهى داده و بدان عمل كرده و براى برپايى آن، جهاد