219با نگاهى به دولت‌هاى مشروطه در اين زمان مى‌توان فهميد كه عمر آنان بسيار كوتاه بود؛ زيرا دخالت‌هاى بيگانگان در امور داخلى ايران از يك سو و فقر و ركود اقتصادى از سوى ديگر، استمرار كابينه‌ها و دولت‌هاى مشروطه را ناممكن كرده بود. افزون برآن، در اين زمان، با تغيير سياست انگليس درباره ايران، به تدريج حضور رضاخان در حكومت براى جايگزينى قاجار مطرح شد و به نوعى جنگ قدرت پنهان در ايران وجود داشت. در راستاى سياست انگلستان براى ايجاد دولت مقتدر مركزى در ايران، احمد شاه مدتى به ناچار در اروپا به سر برد تا رضاخان در غياب او زمينه لازم را براى انتقال قدرت به خود فراهم آورد. از اين رو، مشكلات داخلى اجازه توجه به حجاز را نمى‌داد. ضمن آنكه اوضاع حجاز نيز در اين زمان بحرانى بود.
غصب، مصادره و فروختن اموال حجاج و زايران ايرانى در حرمين گاهى موجب تيرگى روابط دو دولت مى‌شد كه ضرب و جرح و كور كردن برخى ايرانيان و بى‌اعتنايى نسبت به دادخواهى آنان از آن جمله است. براى نمونه، حمله‌دار ايرانى على محمد صالح براى انتقال حجاج، شتر و اسب خريد اما محافظ محمل شريف، عبد الرحمان پاشا آنها را مصادره كرد و فروخت. چون حمله‌دار شكايت كرد، وى را شكنجه كردند كه به نابينايى ايشان منجر شد. اين واقعه در سال 1325ه .ق رخ داد. البته در برخى سال‌ها حج‌گزارى ايرانيان برقرار بود و برخى صاحب‌منصبان قاجارى نيز به سفر حج مى‌رفتند، چنان‌كه شجاع‌السلطنه از خويشاوندان شاه قاجار در سال 1326ه .ق سفر حج رفت.
اسناد بسيارى از مناسبات ايرانيان با حجاز و حج‌گزارى و مناسبات ايران و عثمانى در عصر قاجار بر جاى مانده است كه محققى ترك‌تبار آنها را گردآورى و ترجمه كرد، اما موضوع بندى نكرده است. 1اين اسناد، بخش مهمى از روابط ايران و