207
1. معرفى قاجار (1209 - 1343ه .ق)
قاجار، سلسله‌اى ترك‌تبار هستند كه تقريباً هم‌زمان با تهاجم مغولان به ايران و جهان اسلام وارد ايران شدند. آنان نخست در ارمنستان ساكن شدند. قبيله قاجار به تدريج بر اثر تبليغات طريقت صفويه از مريدان اين طريقت شدند و در شمار قزلباشان قرار گرفتند و در تأسيس دولت صفويه نقش داشتند.
وفادارى قاجارها به دولت صفويه موجب گرديد تا شاه عباس اول، آنان را به منطقه استرآباد (مازندران) كوچ دهد تا در مقابل تهاجم ازبكان ايستادگى كنند و حافظ مرزهاى شمال شرقى ايران باشند. پس از فروپاشى صفويان، آنان خود را براى حكومت بر ايران شايسته‌تر مى‌ديدند، اما افشاريه و پس از آنها زنديه موفق تر عمل كردند و قاجارها را نا كام گذاشتند. با ضعف دولت زنديه در پى مرگ كريم خان زند، قاجارها در نبردهايى بر لطف‌على‌خان، آخرين حكمران زنديه چيرگى يافتند و دولت قاجار را به پايتختى تهران به وجود آوردند. هفت نفر ازآنان بر ايران حكومت كردند كه عبارتند از: آقا محمد خان قاجار، فتح‌على‌شاه، محمد شاه، ناصرالدين شاه، مظفرالدين شاه، محمدعلى شاه و احمد شاه. 1 مدت حكومت آنان حدود يك قرن و ربع به طول انجاميد كه خود به دوره پيش از انقلاب مشروطه و پس از آن تقسيم مى‌شود.