104 امام(ع) وجود دارد. داخل و خارج بنا، كتيبه‌اى كه بيانگر هويت آن باشد، به چشم نمى‌خورد. اما در زمان بازديد نگارنده، روى يكى از پارچه‌هاى آويزان داخل بنا، نقش ذوالفقار (شمشير امام على(ع)) به چشم مى‌خورد و در كاغذى بر ديوار بنا نيز اسامى «الله، محمد، على، الحسين» نوشته شده بود. (تصوير 50)

بنابر آنچه گذشت مى‌توان چنين نتيجه گرفت كه اين مزار از زيارتگاه‌هايى است كه در محل اقامت و توقف امام على(ع)، در مسير ايشان از كوفه به صفين ساخته شده است. فاصله اين مكان تا شهر رقّه به گونه‌اى است كه مى‌توان آن را يكى از منزلگاه‌هاى امام(ع)، پيش از رسيدن ايشان به صفين دانست. با استناد به منابع تاريخى مى‌توان چنين نتيجه‌گيرى كرد كه مسير اميرمؤمنان(ع) به صفين پيش از رسيدن به رقّه، از طريق سرزمين جزيره، و در موازات رود فرات بوده است. ¹

5. زيارتگاه امام على(ع) در شهر «رقّه»

شهر رقّه در شمال سوريه، در ساحل سمت چپ (شمالى) رود فرات و در فاصله 180 كيلومترى شرق حلب و 550 كيلومترى شمال دمشق واقع است. رقّه مركز استانى به همين نام، و از شهرهاى تاريخى و كهن سوريه است.

در دوره باستان، رقّه مجموعه‌اى از چند شهر نزديك به يكديگر بوده است كه در منابع اسلامى از آنها به نام‌هاى رقّه بيضاء (سفيد)، رقّه واسط و رقّه سوداء (سياه) ياد شده است. مهم‌ترين و بزرگ‌ترين اين شهرها، رقّه بيضاء بوده است.

در دوره اسلامى، و در زمان منصور (136 - 158 ه .ق)، خليفه عباسى، در غرب اين شهر، بناى شهر جديدى به نام «رافقه» آغاز شد كه در دوره هارون‌الرشيد (170- 193 ه .ق) به پايان رسيد. از اين‌رو شهر باستانى رقّه اهميت خود را از دست داد و