11
مقدمه
زيارت بيت الله الحرام و حرم شريف نبوى و نيز اماكن مقدس عتبات عاليات در فرهنگ ما از آنچنان اهميت و جايگاهى برخوردار است كه همه ساله خيل عظيمى از مردم ما را عاشقانه به سوى خود مىكشد. اين امر كه موجب تقاضاهاى روز افزون سفرهاى زيارتى برون مرزى در كشور ما شده، موقعيت منحصر به فرد و استثنائى را در جهت رشد و توسعه فرهنگى، اجتماعى جامعه و گسترش شعائر دينى و مذهبى براى ما فراهم نموده است.
اين سفرها كه سالانه ميليون ها نفر از مردم را مستقيما و يا با واسطه تحت تأثير خود قرار مىدهد اهميت آنرا دارد كه سرمايه گذارى و برنامه ريزى در زمينه تقويت كمى و كيفى نيروى انسانى مورد نياز براى اداره آنها همواره مورد توجه جدى مسئولين امر قرار داشته باشد، بهخصوص تربيت مديران و سرپرستان گروههاى زيارتى كه نقش بهسزائى در كيفيت بخشى عمليات زيارتى ايفا مىكنند از اهميت دو چندان برخوردار است.
اهميت اين امر از آنجا بيشتر به چشم مىخورد كه گروههاى زيارتى مركب از اقشار مردمى هستند كه از نظر سنى، فرهنگى، سطح تحصيلات و غيره داراى اختلافات فاحشى هستند و برقرارى روابط انسانى مؤثر با آنها و راهنمايى و اداره آنان به سادگى امكان پذير نيست و به چيزى بيش از عشق و علاقه و حتى