55منا، سپس آن را از منا به سوى عرفات گسترانيد. پس زمين از عرفات است و عرفات از منا است و منا از كعبه است.» ¹ نام ديگر كعبه، بيت‌اللّٰه و عتيق است. از امام باقر عليه السلام پرسيدند:

چرا كعبه را عتيق ناميدند؟ پاسخ داد: براى اين‌كه خانه‌اى آزاد و رها شده از مالكيّت مردم است كه هيچ كس مالك آن نيست. ²

گفتنى است از نام‌هاى كعبه - بيت‌الحرام - بيت و عتيق در قرآن كريم آمده است.

ب) مناصب كعبه هنگام ظهور اسلام

هنگام ظهور اسلام در شبه جزيره، براى هرچه بهتر برگزار كردن مراسم حج و پذيرايى زائران، مناصبى وجود داشت كه ميان قبايل و يا افرادى خاص تقسيم مى‌شد. اين مناصب كه در طول تاريخِ خود، باعث تنش‌ها و برخوردهايى ميان متصدّيان آن‌ها مى‌شد، در آن هنگام عبارت بودند از:

1 - سِقايت؛ آب دادنِ حاجيان و زائران كعبه به عهدۀ «عباس» ، عموى پيامبر صلى الله عليه و آله از بنى‌هاشم.

2 - رِفادت؛ ميهماندارى و پذيرايى زائران، به دست «حارث بن عامر» از بنى‌نَوفَل.

3 - عُقاب؛ پرچمدارى در دست «ابوسفيان»، صخر بن حرب از بنى‌اميه.

4 - حجابت؛ دربانى، كليددارى.

5 - سِدانت؛ پرده‌دارى.

7 - لواء؛

8 - دارالنَّدوه، به دست «عثمان بن طلحه» از بنى عبد الدّار.

9 - قُبَّه؛ انبار سلاح و محل جمع‌آورى مهمات و سلاح‌هاى جنگى، در دست «خالد بن وليد»، از بنى مَخْزوم.

10 - سفارت؛ در دست «عمر بن خطاب» ازبنى عَدى.

11 - ايسار واَزلام؛ بخت آزمايى و شرط بندى، در دست «صفوان بن اميه» از