18اى رسول خدا (ص) ! اگر انصار در «عقبه دوم» با تو بيعت كردند تا از حريم رسالت دفاع كنند، و يا گروهى از مهاجر و انصار در «حديبيّه» زير شجره با تو بيعت كردند كه از دين خدا دفاع كنند، من نيز اى شفيع امّت! با حضور در حرم تو و تماس با تربت پاك تو، با تو بيعت مى‌كنم كه پاسدار آرمان‌هاى تو باشم. گرد شرك و گناه نگردم و از تو مى‌خواهم كه برايم از درگاه الهى طلب آمرزش كنى.
اگر گردشگران عالم براى ديدار آثار باستانى و مناظر زيبا، رنج سفر بر خود هموار مى‌كنند؛ من با دويدن در بيابان و خفتن در كنار خار مغيلان، خواهان زيارت مرقد تو هستم. از آن جا كه دستم به تو نمى‌رسد، تربت تو را مى‌بويم و مى‌بوسم.
طلب آمرزش از پيامبر خدا
در قرآن مجيد به گناه‌كاران دستور داده شده به حضور پيامبر (ص) برسند و از او درخواست آمرزش كنند و پيامبر خدا (ص) هم در حق آنان دعا كند. در اين صورت خدا گناهان آنان را مى‌بخشد:
وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً . (نساء: 64)
اگر آنان كه بر خويش ستم كرده‌اند نزد تو مى‌آمدند و از خدا آمرزش مى‌خواستند و پيامبر نيز براى آنان آمرزش مى‌خواست، خدا را توبه پذير و مهربان مى‌يافتند.
اين آيه هر چند در آغاز نظر، مربوط به دوران حيات پيامبر (ص) است، ولى با توجه به اين كه پيامبرِ شهيدان بهتر از شهيدان، زنده است و