17 و با بهرهگيرى از كتاب خدا، سنت نبوى و شيوه سلف صالح كه پيشوايان هدايت و دانش و پارسايىاند، اين كتاب را نگاشتم و آن را «التأمل فى حقيقة التوسل» ناميدم.
پس از چاپ نخست اين كتاب، سيدى بزرگوار از فضلاى عالىقدر و اهل علم از من پرسيد: «اخيراً چه كتابى تأليف كردهاى؟» من همين كتاب را به او معرفى كردم و علت اين پرسش را از وى جويا شدم. او پاسخ داد كه در خواب، حضرت رسول(ص) را ديده است كه در بهشت، كتابى را پيش روى خود داشت و آن را مطالعه مىكرد. اين سيد از جد بزرگوار خويش مىپرسد: «چه كتابى پيش روى شماست؟» آن حضرت با شادمانى به او پاسخ مىدهد: «اين كتابى است كه شيخ عيسىبن عبداللهبن مانع حميرى نگاشته است».
خدا را بر اين رؤياى بشارتآميز سپاس مىگويم و از او مىخواهم اين تلاش را بپذيرد و آن را خالص درگاه خويش گرداند.