34 اللَّهُمَّ الْبَيْتُ بَيْتُكَ، وَالْعَبْدُ عَبْدُكَ، و هذا مَكانُ الْعائِذِ بِكَ مِنَ النَّار . ¹

خدايا! اين خانه، خانه توست و اين بنده، بنده توست و اين است وضع كسى كه از آتش دوزخ به تو پناه آورده است.

2. روزى فاطمه بنت اسد(عليها السلام ) در حال طواف زمان وضع حملش رسيد. ايشان در همان حال خداوند متعال را به اسماى حسنايش و به طفل درون رحمش قسم داد و پناه خواست. زمانى كه در محدوده مستجار بود، به اراده پروردگار، ديوار كعبه شكافته شد و هاتفى ندا داد: «اى فاطمه، درون خانه بيا». آن بانوى بزرگوار، درون كعبه رفت و ديوار به جاى خود برگشت. در اين هنگام كوشيدند تا در كعبه را باز كنند؛ اما بى‌فايده بود. هنگامى كه نوزاد كعبه به دنيا آمد، پس از سه روز، ديوار دوباره شكافته شد و فاطمه بنت اسد(عليها السلام ) همراه مولود كعبه، حضرت على(عليه السلام) بيرون آمدند و ديوار به حالت نخست برگشت. ²در اين هنگام، هاتفى ندا داد: