27
فصل اول: حسن خلق
درآمد
مكتب اسلام معارف بسيارى را براى بشر به ارمغان آورد. در جامعه بشرى آن روز و به‌خصوص در شبه جزيره عربستان بسيارى از ضد ارزش‌ها حاكم بود. اما اسلام با اخلاق جاهلى مبارزه كرد و ضمن احياى فضايل انسانى، رذايل اخلاقى را نيز ضد ارزش قلمداد كرد.
از فضايل اخلاقى‌اى كه از ارزش‌هاى مثبت در روابط اجتماعى است و در اين معارف به آن توجه شده، حسن خلق و خوش‌رويى در برخورد با ديگران است. دين مقدس اسلام، همواره پيروان خود را به نرم‌خويى و خوش‌رفتارى با ديگران فراخوانده، از درشتى و تندخويى بازداشته است.
قرآن كريم در ستايش پيامبر اعظم (صلى الله عليه و آله ) از ميان همه فضايلى كه آن حضرت داشت به حسن خلقش اشاره خاص كرده است و مى‌فرمايد: وَ إِنَّكَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ؛ «به‌درستى كه تو به اخلاق پسنديده و بزرگى آراسته شده‌اى». (قلم: 4)
حسن خلق و گشاده‌رويى از برترين صفت‌هاست كه موجب جذب دل‌ها مى‌شود و اثربخشى آن بر ديگران، شگفت‌انگيز است. قرآن كريم عامل موفقيت پيامبر اعظم (صلى الله عليه و آله ) در شبه جزيره عربستان را ملايمت و گشاده‌رويى معرفى مى‌كند و مى‌فرمايد: