23
ديباچه
اقوام روزگار به اخلاق زنده‌اند
قومى كه گشت فاقد اخلاق مردنى است
توجه به اخلاق اسلامى و انسانى نشانه سلامت و كرامت فرد و جامعه است، به‌خصوص اخلاق و آداب معاشرت اجتماعى كه زمينه‌ساز تعاملات سازنده و تعالى بخش براى انسان‌هاى طالب كمال و فضيلت‌هاى انسانى هستند. زيرا در روابط اجتماعى، انسان‌ها حقوق و تكاليفى نسبت به يكديگر پيدا مى‌كنند كه رعايت آنها باعث تكامل معنوى، آرامش روانى و تسهيل ارتباطات اجتماعى مى‌شود.
يكى از عرصه‌هاى اجتماعى كه رعايت اخلاق و آداب اجتماعى اهميت ويژه‌اى دارد عرصه حج و زيارت است. سالانه ميليون‌ها زائر از كشور ايران به سرزمين وحى و عتبات عاليات رهسپار مى‌شوند و با زائرين كشورهاى ديگر و هموطنان و همسفران زائر خود ارتباط برقرار مى‌كنند. ازاين‌رو، لازم است در اين فضاى معنوى، اخلاق اسلامى را سرلوحۀ ارتباطات خود قرار دهند، با آراستگى و ادب و حسن خلق حقوق ديگران را رعايت كنند، با رازدارى آبروى آنها را حفظ كنند، با عفو و گذشت از خطاهاى ديگران تغافل نمايند، همكارى و تعاون را راه و رسم سفر و زيارت قرار دهند و اشكالات يكديگر را با زبانى نرم و سازنده تذكر دهند.