40متعال است. اعتقاد به نبوت حضرت محمد (ص) و خاتميت آن حضرت در هدايت بشر تا روز قيامت، اعتقاد به معجزه جاويدان آن حضرت (ص) (قرآن كريم) و تحريف‌ناپذيرى آن، از ديگر مشتركات اعتقادى هر دو مذهب است.
اتفاق نظر بر ضرورت وجود امام و خليفه براى جامعه، اهميت و فلسفه امامت و تعريف يكسان متكلمان از «امامت و خلافت» نيز از همين قبيل است.
اعتقاد به اصل معاد نيز از مشتركات هر دو مذهب است. اعتقاد به معراج، شفاعت، توسل، زيارت، برزخ، وجوب محبت اهل‌بيت پيامبر (ص) ، لزوم پيروى از سنت پيامبر اكرم (ص) ، عصمت پيامبران و اعتقاد به «مهدى موعود»[ (مصلح كل و منجى عالم بشريت) نيز از مشتركات است.
در احكام عملى نيز مشتركات فراوانى وجود دارد؛ از جمله آنها: نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر.
تفاوت‌هاى شيعه و سنى
پيش از بيان تفاوت‌ها تذكر چند نكته لازم است:
- در اين مقاله تنها تفاوت‌هاى كلامى و اعتقادى بررسى مى‌شود. تفاوت‌هاى مربوط به احكام عملى، مقاله ديگرى مى‌طلبد.
- در اينجا ديدگاه‌هاى وهابيت در نظر نبوده است؛ زيرا اهل سنت نيز نوعاً «وهابيت» را يك مذهب رسمى همچون مذاهب چهارگانه خود نمى‌دانند و آن را نمى‌پذيرند.
- در تاريخ اسلام، به ويژه در عصر حاضر «اشاعره» بيشتر جمعيت اهل سنت را به لحاظ اعتقادى تشكيل مى‌دهند؛ بنابراين منظور از سنى در اين مقاله معمولاً پيروان مكتب اشعرى است، مگر اينكه صراحتاً به «ماتريديه» نيز اشاره شود.