96 است : «لحظه‌هاى بارانى» نوشته معصومه حكمت؛ «قبله در مسجد الحرام» نوشته سميه رضايى؛ «شيعه‌اى از مدينه» نوشته ياسر جمالى؛ «توفيق الهى» نوشته محمد تولايى؛ «تولدى دوباره» نوشته سعيده دهقان؛ «محضر دوست» نوشته سميه رضايى و «آخرين نگاه» نوشته ابوالفضل شمس‌الدينى.
256. سفرنامه حاج على خان اعتماد السلطنه، به كوشش سيدعلى قاضى‌عسكر، 1379ش، 184ص، وزيرى.
در بردارنده سفرنامه حاج على‌خان اعتمادالسلطنه از مردان سلسله قاجار است. وى بر اثر مشاركت در قتل اميركبير فرد خوش‌نامى در تاريخ ايران نيست، اما سفرنامه‌اش اطلاعات تاريخى، جغرافيايى، علمى و دينى فراوان و سودمندى براى دانش‌پژوهان به‌ويژه مورّخان دارد. او در سال 1263قمرى (1836 م) به عتبات عاليات و مكه و مدينه سفر كرده است.
257. سفرنامه حجاز يا الرحلة الحجازية، محمدلبيب بتنونى، ترجمه هادى انصارى، ش، 472ص، وزيرى.
در بردارنده سفرنامه اديب مصرى محمد لبيب بتنونى است. مؤلف در سال 1327 قمرى همراه با عباس حلمى پاشا «خديو مصر» به حج رفته و اطلاعات كمابيش سودمندى درباره حرمين شريفين و تاريخ قوم عرب، جغرافياى جزيرة العرب تا زمان خودش در اين اثر گرد آورد. سفر او 29 ذى‌القعده 1327 (12 دسامبر 1909) آغاز شد.
258. سفرنامه مكه : گزارش وقايع سفر به : استانبول، مكه، مدينه، دمشق، بيت المقدس و...، سلطان مراد ميرزا حسام‌السلطنه(1233 - 1299ق)، به‌كوشش رسول جعفريان، 1374ش، 360ص، وزيرى.
درباره سفرهاى مؤلف به مكه و مدينه و ديگر جاى‌ها گزارش مى‌دهد. به گفته كمك پديدآور در مقدمه كتاب، ادبيات سفرنامه‌نويسى در دوره قاجار بسى رشد يافت و