184 «تكفيرى‌هاى قرن چهارم»، «ابن‌تيميه تكفيرى قرن هشتم»، «محمدبن‌عبدالوهاب تكفيرى قرن دوازدهم»، «ضوابط تكفير» و «وهابيت و مسلمانان» اشاره مى‌كند. هم‌چنين به برخى از آثار فكر تكفيرى در جامعه نظر مى‌افكند.
540. وهابيت در ترازوى نقد، ترجمه صفر سفيدرو، نجم‌الدين طبسى، 1390ش، 232ص، رقعى.
مؤلف در اين اثر با شيوه بحث روائى و استفاده از شواهد تاريخى به رد شبهات وهابيان پرداخته است. اين كتاب ترجمه فارسى الوهابية دعاوى و ردود : دراسة فى أفكارهم و مناقشة لآرائهم (تهران، نشر مشعر، 1420ق، 271ص، وزيرى) است.
541. وهابيت در ترازوى نقد، على محمدى آشنائى، با همكارى ستاد عمره دانشجويى، 1380ش، 103ص، پالتويى.
دومين شماره از كتاب‌هاى ويژه دانشجويان عمره‌گزار است كه با همكارى ستاد عمره دانشجويى تهيه شده است. اين نوشتار ابتدا مطالب مختصرى درباره پيشينه و زمينه ظهور اجتماعى سياسى ظهور وهابيت مى‌آورد؛ سپس زمينه‌هاى فكرى و اصول اعتقادى اين فرقه را تبيين مى‌كند. در فصل سوم كتاب، برخى از آراى وهابيان مانند تحريم زيارت قبور و تحريم توسل و شفاعت نقد و بررسى شده است. فصل چهارم سه پندار وهابيان را يعنى شرك بودن سجده بر مهر، نادرستى جمع بين دو نماز و ناپسندى بوسيدن ضريح اولياى الهى، را نقد مى‌كند.
542. وهابيت در يك نگاه، عبدالله على بخشى، 1390ش، 90ص، پالتويى.
اين كتاب با زبانى ساده به بررسى اعتقادات و فتاواى وهابيت پرداخته و به شبهات اين گروه درباره باورهاى عموم مسلمانان به‌ويژه پيروان اهل‌بيت عليهم السلام پاسخ مى‌گويد. نويسنده با استناد به نوشته‌ها، فتاوا و عمل‌كرد شخصيت‌ها و متفكران وابسته به فرقه وهابيت، به تعريف آن فرقه پرداخته و در چند بخش به