134گروهى از غير شيعيان، انديشه نادرستى در اين‌باره دارند و از اين‌رو به شيعه تهمت زده‌اند كه به جهل خدا باور دارد. اين كتاب، مسئله بداء را از ديدگاه قرآن، روايات اهل‌سنت و شيعه بررسى كرده است.
367. بدعت چيست، على‌اصغر رضوانى، 1390ش، 100ص، رقعى.
به مفاهيم كلى درباره «بدعت» و باور وهابيان در اين‌باره و اين كلمه در اصطلاح روايات و فقها مى‌پردازد و دليل‌هاى وهابيان را بر مشروعيت اين فرقه بازنمايى مى‌كند و به رد و تكذيب آنان بر مبناى اصول دينى و روايات اسلامى مى‌پردازد. سپس مباحثى مرتبط با آيات قرآن و احاديث معتبر اسلامى در مذمت بدعت‌گذارى و نمونه‌هاى آن مطرح مى‌كند و عوامل پيدايى بدعت و پيشينه آن را بر مى‌رسد و ادله وهابيان را درباره اصول و فروع اسلام و احكام اسلامى نقد مى‌كند.
368. بدعت و احكام آن، وهبى سليمان غاوجى، ترجمه مركز تخصصى ترجمان دينى، 1390ش، 137ص، رقعى.
ترجمه مقاله «كلمة العلمية هادية فى البدعة و احكامها» نوشته وهبى‌سليمان غاوجى است. اين مقاله در «محق التقول فى مسألة التوسل» نوشته محمد زاهد كوثرى به چاپ رسيده است.
369. بدعت : معيارها و پيامدها، جعفر البياتى، ترجمه كاظم حاتمى طبرى، 1390ش، 168ص، رقعى.
موضوع اين كتاب شناخت معنا و مفهوم بدعت و معيارها و ضوابط آن است. نويسنده از چندين تحقيق تخصصى با روى‌كردهاى تشريعى و تاريخى بهره جسته و مطالب كتاب را در چهار فصل تنظيم كرده است. فصل اول با عنوان «پرتوى در ابتداى راه» به مباحثى مانند پى‌آمد بدعت، بدعت در لغت و اصطلاح، بدعت در قرآن و حديث، عوامل انتشار بدعت، تقسيم بدعت و فصل دوم با موضوع تأثير اهل‌بيت