9
ديباچه
از ديرباز تاكنون، در ميان كتاب‌هاى آسمانى و غيرآسمانى، هيچ كتابى مانند قرآن كريم مخاطبان را به خود جلب نكرده است؛ به گونه‌اى كه تاكنون صدها شرح و تفسير بر آيات آن نگاشته شده است. با اين حال، هيچ مفسرى نتوانسته ادعا كند كه به تمام محتواى قرآن و مقصود خداوند دست يافته است. بلكه هر مفسرى كه به تفسير قرآن پرداخته، مطالب جديدترى از قرآن استنباط كرده است؛ به عبارت ديگر، قرآن كريم، اقيانوس بى‌كرانى است كه هر غواصى مرواريد جديدى از آن صيد مى‌كند.
اميرمؤمنان على(ع) درباره شگفتى‌هاى قرآن كريم مى‌فرمايد:
انّ القُرآنَ ظاهِرُهُ انيقٌ وَباطِنُهُ عَميقٌ لا تَفنَى عَجائِبُهُ وَلاَ تَنْقَضِى غَرائِبُهُ ولا تُكشَفُ الظُّلُماتُ الّا بِهِ. 1
به‌درستى كه قرآن، ظاهرش دوست‌داشتنى و باطنش عميق است؛ عجايبش از بين نمى‌رود و سخنان ژرفش پايان نمى‌يابد و تاريكى‌ها كشف نمى‌شود، مگر به قرآن.