47
وهابيت و نفى اجماع
از آنجا كه عقايد وهابيت با اجماع صحابه مكرم پيامبر و مجتهدان بزرگ و [بلكه] همه علماى اسلام ناسازگار است، پيروان اين عقيده چاره‌اى جز انكار اجماع و نفى حجيت آن نديدند. آنان همه گويندگان «لا اله الا الله محمد رسول الله» را به سبب زيارت مرقد پيامبران و اوليا، و توسل به آنان، تكفير نموده‌اند. اين در حالى است كه با توجه به حديث
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَقُولُوا لَا إِلهَ إِلَّا اللهُ»؛ «[از جانب خدا] مأمور شده‌ام با مردم مبارزه كنم تا لا اله الا الله بگويند»، و
«كفّوا عن اهل لا اله الا الله»؛ «از جنگيدن با اهل لا اله الا الله دست نگهداريد»، تمام امت بر اين اجماع دارند كه هركس شهادتين را بر زبان جارى سازد، احكام مسلمان بر وى جارى مى‌شود.
ابن قيم مى‌گويد:
تمام مسلمانان بر اين عقيده اجماع دارند كه هرگاه كافر بگويد: «لا اله الا الله محمد رسول الله» در اسلام داخل شده است و بر همين اساس، اجماع بر اين است كه اگر مسلمانى با شرك مرتد گردد، توبه‌اش به شهادتين است.
وهابيت درخواست شفاعت از پيشگاه پيامبر (ص) در محضر خداوند را