29[عبدالرحمان]بن سعود نيز اين حادثه را فرصتى دانست تا سپاهى را كه با سلاح بيگانگان مجهز شده بود، از رياض گسيل دارد و با آن بر «عنيزه» و «بريده» و اطراف آن - كه از شهرهاى «قصيم» بودند - دست پيدا كند.
دولت علّيه [عثمانى] كه سركشى عبدالرحمان و ستم وى را بر يار صادق و مخلص حكومت خود، يعنى امير ابن رشيد مشاهده كرد و تمايل عبدالرحمان به بيگانگان را ديد، گروهى از لشكريان پيروزمند خود را به همراه امير ابن رشيد، براى سركوب اين گردنكشان و پايان دادن به ستم و سركشى آنان و خاموش ساختن فتنه فراگيرشان فرستاد.
اين لشكريان پيروزمند با آن گروه متمرد - يعنى حزب ابن سعود - در نزديكى «البكريه» از شهرهاى قصيم، درگير شدند و بين دو طرف جنگ سختى درگرفت كه به شكست گروه سركشِ ابن سعود انجاميد و لشكريان، يازده پرچم از پرچم‌هاى آنان را به دست آوردند. به حق بايد گفت كه امير ابن رشيد و سپاه وى در اين حماسه با سركوب دشمنان و دليرمردى انكار ناپذير، خدمت شايانى به اسلام كردند.
آن دشمنان شكست‌خورده، امروزه در برخى از آن شهرها پناه گرفته‌اند و سپاه پيروز به همراه سپاهيان امير ابن رشيد آنان را در محاصره گرفته‌اند و مجدّانه در پى تسلط بر آنان و دفع شرّشان‌اند كه خداوند توفيق‌شان دهد.