27در زمينه وجوب حج آياتى است كه عبارتند از:

آيه اول

(إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ * فِيهِ آيٰاتٌ بَيِّنٰاتٌ مَقٰامُ إِبْرٰاهِيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً وَ لِلّٰهِ عَلَى النّٰاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطٰاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللّٰهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعٰالَمِينَ ) (آل عمران: 96 و 97)

نخستين خانه‌اى كه براى مردم [و نيايش خداوند] بنا نهاده شد، همان است كه در سرزمين مكه است كه پربركت و مايه هدايت جهانيان است. در آن، نشانه‌هاى روشن، [از جمله] مقام ابراهيم است؛ و هر كس داخل آن (حرم) شود، در امان خواهد بود؛ و براى خدا بر مردم [واجب] است كه آهنگ خانه [او] كنند، آنها كه توانايى رفتن به سوى آن دارند، و هر كس كفر ورزد [و حج را ترك كند، به خود زيان رسانده] و خداوند از همه جهانيان، بى‌نياز است.

1. شأن نزول

از ويژگى‌هاى ملت يهود، خودبرتربينى و تحمل نكردن اقوام ديگر بوده است و همين امر آنان را وامى‌داشت تا هيچ