69 انسانهاى والا، درست است.
اراده خداوند بزرگ تعلّق گرفته بود كه ديدگان نابيناى يعقوب را شفا بخشد ولى آن از طريق پيراهن يوسف انجام گرفت، چنانكه مىفرمايد:
فَلَمّٰا أَنْ جٰاءَ الْبَشِيرُ أَلْقٰاهُ عَلىٰ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيراً (يوسف: 96)
هنگامى كه مژدهآور آمد و آن را بر چهرهاش افكند، دوباره بينا شد.
صحابه پيامبر(ص)، نوزادان خود را به حضور پيامبر مىآوردند و پيامبر با انگشت خود، كام آنها را برمىداشت، به اميد اينكه رحمت حق از طريق پيامبر خاتم(ص) به فرزندانشان برسد.
البته چيزى كه تبرّك به آن جسته مىشود، بايد از نظر شرع، دليلى بر قداست و والايى آن باشد و يا منتسب به چنين انسانى باشد.
صحابه پيامبر(ص) با آب وضوى پيامبر تبرّك مىجستند و اجازه نمىدادند قطرهاى از آن بر زمين بريزد؛ زيرا معتقد بودند كه رحمت و بركات خدا از همين طريق به آنها مىرسد.