49
فصل دوم: احرام 1
1. مفهوم‌شناسى احرام
«ابن اثير» پس از آوردن حديثى با مضمون «
كُلُّ مُسْلِمٍ عَن مُسْلِمٍ مُحْرِم »؛ «هر مسلمانى نسبت به مسلمان ديگر، محرم است»، مى‌گويد:
گويند: «او محرم از توست» يعنى حرام است آزار دادن تو بر او. و گويند: «مسلمان محرم»؛ و او كسى است كه چيزى از خود را حلال نكرده تا سبب هتك او شود؛ منظور اين است كه مسلمان با اسلام آوردن، حفظ مى‌شود و به جهت حرمتى كه پيدا مى‌كند از آزار ديگران و اينكه بخواهند مال او را ببرند در امان است. و از همين معنى است اين گفته كه: «روزه احرام است»؛ زيرا روزه‌دار از چيزى كه در روزه‌اش رخنه ايجاد كند اجتناب مى‌ورزد. و به روزه‌دار، محرم گويند... و احرام مصدر «احرم الرّجل يحرم احراما» است