1) . قرآن براى بيدارى ما مى‌فرمايد همان‌گونه كه ائمه راستين وجود دارند، ائمه كفر هم وجود دارند. بنابراين انسان‌ها بايد با بهره‌گيرى از عقل و وحى، امامى را انتخاب كنند كه دين واقعى پروردگار را بازگو كند. فَاعْتَبِرُوا يٰا أُولِي الْأَبْصٰارِ ؛ «پس عبرت بگيريد اى صاحبان بصيرت» (حشر: 2).

2) . يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ ؛ «[به يادآور] روزى را كه هر گروهى را با پيشوايشان مى‌خوانيم» (اسراء: 71).

3) . خداوند در سوره فرقان حال كسانى را كه راه صحيحى براى رسيدن به رسول خدا(ص) و دين الهى برنگزيده‌اند، اين‌گونه بيان مى‌كند: وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظّٰالِمُ عَلىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يٰا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً * يٰا وَيْلَتىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلاٰناً خَلِيلاً * لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جٰاءَنِي وَ كٰانَ الشَّيْطٰانُ لِلْإِنْسٰانِ خَذُولاً * وَ قٰالَ الرَّسُولُ يٰا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً ««روزى كه ستمكار دستان خود را [از شدت حسرت] به دندان مى‌گزد و مى‌گويد: اى كاش با رسول [خدا] راهى برگزيده بودم. اى واى بر من، كاش فلان [شخص گمراه] را به دوستى انتخاب نكرده بودم. او مرا از يادآورى [حق] گمراه ساخت بعد از آن كه [ياد حق] به سراغ من آمده بود و شيطان هميشه انسان را تنها و بى‌ياور مى‌گذارد. و پيامبر[(ص)] عرضه داشت: پروردگارا قوم من قرآن را متروك ساختند» (فرقان: 27 - 30). قرآن راه صحيح رسيدن به خدا و رسولش و اسلام واقعى را با دو آيه بيان كرده است: يكى در سوره شورى آيه23 كه مى‌فرمايد: قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبىٰ ؛ «بگو: من هيچ‌گونه اجر و پاداشى از شما بر اين دعوت درخواست نمى‌كنم جز دوست‌داشتن نزديكانم (اهل‌بيتم)». ديگرى در سوره فرقان، آيه57: قُلْ مٰا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاّٰ مَنْ شٰاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلىٰ رَبِّهِ سَبِيلاً «بگو: من در برابر آن [ابلاغ آيين خدا] از شما هيچ‌گونه پاداشى نمى‌طلبم؛ مگر كسى كه بخواهد راهى به‌سوى پروردگارش برگزيند [و اين پاداش من است]». درواقع درخواست پاداش رسالت، براى نشان‌دادن راه صحيح به مردم است. آيا راهى جز راه پيروى و عشق‌ورزيدن به على(ع)، زهرا(عليها السلام) و فرزندان ايشان باقى مى‌ماند؟ اينان يگانه مصداق اهل‌بيت رسول خدايند.