21
انفاق در حج و عمره
انفاق و بخشش به ديگران، ذخيرهاى بزرگ براى آدمى است. چه اينكه هرگونه احسانى پيش از اينكه به دست مستحقش داده شود، ابتدا به خداوند تقديم مىشود و باقى مىماند. صدقه، لطفى است از جانب خداوند تا بلاها از انسان دور شود. اين حقيقت را بسيارى از اوقات تجربه كردهايم كه بر اثر صدقه دادن، حوادث بد و ناگهانى از ما دور شده است. حضرت على(ع) مىفرمايد: «
الصَّدَقَةُ تَقى مَصارِعَ السُّوءِ» 1؛ «صدقه، انسان را از حوادث بد نگاه مىدارد».
انفاق و صدقه در بعضى موقعيتها و راهها از ارزش مضاعف برخوردار مىشود. امام صادق(ع) فرمود:
لَو كأنَ لِأ حَدِكُم مِثلُ ابى قُبيسٍ ذَهَبٌ يُنفِقُهُ فى سَبيلِ اللهِ ما عَدَلَ الحَجَّ وَلَدِرهَمٌ يُنفِقُهُ الحاَجُّ يَعْدِلُ ألْفَىْ أَلفِ دِرْهَمٍ فِى سَبِيلِ اللهِ. 2
اگر يكى از شما به اندازه كوه ابى قبيس طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق كند معادل پاداش حج نخواهد بود و هر آينه يك درهم كه حاجى انفاق مىكند معادل دو ميليون درهم انفاق در راه خداست.