20جوانانى كه با پوشيدن پيراهن مشكى و شركت در هيئت‌هاى سينه‌زنى و زنجيرزنى و مجالس سخنرانى و روضه‌خوانى، عشق خود را به پيامبر و اهل بيتش نشان مى‌دهند. جوانانى كه در حد توان، عزاداران امام‌حسين(ع) را اطعام مى‌كنند. جوانانى كه براى تبرك، از غذايى كه براى پذيرايى عزاداران تهيه شده است، استفاده مى‌كنند؛ بنابراين انصاف نيست كه درباره چنين جوانانى پاك، اين‌گونه قضاوت شود.
ثانياً: مطلب مذكور، اشكال علمى نيست، بلكه از عوارض نامطلوب هر حركت اجتماعى و گسترده‌اى است كه در سراسر جهان اتفاق مى‌افتد؛ زيرا وقتى مراسمى به طور گسترده و ميليونى برگزار مى‌گردد، وقوع چنين حوادثى، طبيعى است و هرگز به اهميت و ضرورت آن خدشه وارد نمى‌كند، بلكه ضمن تأكيد بر برگزارى هر چه باشكوه‌تر مراسم، بايد با برنامه‌ريزى دقيق از وقوع اين عوارض پيشگيرى كرد.
اين‌گونه اتفاقات، ويژه ايام عزادارى نيست. بلكه حتى در مكه و مدينه، در ايام برپايى نماز جمعه و اعياد و هر محفل پرجمعيت ديگرى نيز رخ مى‌دهد. آيا به سبب آنكه ايام حج و به راه افتادن كاروان‌هاى حج در گذشته، فرصت مناسبى براى راهزنان بود و با فرا رسيدن اين ايام، آنها خوشحال مى‌شدند، مى‌توان فريضه حج را مخدوش دانست؟ امروزه نيز فروشندگان فراوانى را در مكه و مدينه مى‌توان يافت كه ايام حج را فرصت مناسبى براى چپاول اموال زائران مى‌دانند و از رسيدن موسم حج خوشحال مى‌شوند. آيا اينها به معناى مخدوش بودن اين فريضه است؟! هرگز!