24 اگر روزه داشتن سبب ضعف و بى‌حالى فرد در دعا شود، سزاوار است روزه نگيرد تا بتواند دعا كند. 1 با اينكه روزه آن روز، جبران گناهان نود ساله است. 2
دعا و تضرع به درگاه خدا و طلب حوايج دنيا و آخرت، از مهم‌ترين اعمال اين روز است؛ تا آنجا كه فرموده‌اند: «روزه‌دارى اين روز با تمام فضيلت و اجر عظيمى كه دارد، كفاره نود سال است». 3
اميرمؤمنان على (ع)، فرمود:
مَن صامَ يَومَ عَرَفَةَ مُحْتَسِباً فَكأنَّما صامَ الدَّهرَ. 4
كسى كه روز عرفه روزه بگيرد، مانند آن است كه تمام روزگار روزه گرفته است.
ولى اگر موجب ضعف و سستى دعا شود، محكوم به كراهت است. 5
به راستى كه ارزش و اهميت اين روز مصداق اين سروده خيام است كه مى‌گويد:
اين قافلۀ عمر عجب مى‌گذرد
درياب شبى كه در طرب مى‌گذرد