23 كه آن را درك كند، حج را درك كرده و كسى كه آن را درك نكند، حج او باطل است، لذا روز عرفه را روز حج اكبر ناميده‌اند. 1
درباره اهميت عرفات همين بس كه در روايتى آمده است: «
الحج عرفه » 2؛ «حج، عرفه است». البته اين بدان معنا نيست كه ديگر اعمال حج، كم اهميت‌اند، بلكه اين روايت، حاجيان را به مهم‌ترين ركن حج -كه عرفه است - هدايت مى‌كند و شايد دليل شدت اين اهميت، همان نقشى باشد كه عرفات در آمرزش گناهان دارد كه انسان‌هاى گنه‌كار وارد آنجا شده، بخشوده شده و خارج مى‌شوند.
در برخى روايات فريقين، از روزه گرفتن در روز عرفه نهى شده است كه شايد علت اين نهى، شور و نشاط داشتن هنگام دعا و نيايش است؛ زيرا انسان روزه‌دار، در آن سرزمين و به ويژه در آن هواى گرم، به آسانى نشاط نيايش نمى‌يابد. بنابر روايتى كه مجلسى در بحارالانوار نقل مى‌كند، روزه گرفتن در روز عرفه، براى كسى كه در دعا خواندن ضعف پيدا نكند، مستحب است و اين خود مؤيد آن است كه كراهت روزه بدان جهت است كه انسان‌ها براى دعا خواندن، حال و نشاط داشته باشند. 3
روز عرفه، روز دعاست. اهميت دعا در اين روز به اندازه‌اى است كه