١١
مقدمه
قٰالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي * وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي * وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسٰانِي * يَفْقَهُوا قَوْلِي (طه: ٢۵- ٢٨)
خداوند بالا و پستى تويى
ندانم چه‌اى، هرچه هستى تويى ١
دعا و نيايش روح را تهذيب، نفس را تزكيه، انديشه را تصفيه و ترديد را از دل مى‌زدايد و راه رشد و كمال را به انسان مى‌نماياند.
يكى از زيباترين نيايش‌هاى وارده از معصومان(عليهم‌السلام)، دعاى عرفه امام‌حسين(ع) است. چهل و هفتمين دعاى «صحيفه سجاديه» نيز دعاى عرفه امام سجاد(ع) در روز عرفه است.
نيايش عرفه، مدرسه عرفان و زمزم معرفت است. امام در صحراى عرفات و عصر روز عرفه، در زمان و مكانى شريف اين دعا را ايراد
