17

مباحث مقدماتى

1. حقيقت سفر براى زيارت

زيارت، مسئله‌اى فقهى است كه احكام شرعى (همچون حلال، حرام، مكروه و مستحب) به آن تعلق مى‌گيرد. بنابراين، زيارت پيامبر[(صلى الله عليه و آله)] موضوعى اعتقادى نيست. نهى ذكر شده در روايت « لا تُشَدُّ الرِّحالُ » ¹ نيز به اين موضوع ارتباطى ندارد.

برخى از تندروها - كه خداوند به راه راست هدايتشان فرمايد - زيارت را همچون توسل به پيامبر[(صلى الله عليه و آله)]، از مسائل اعتقادى و توحيدى دانسته‌اند و براى آن حكم به شرك و كفر و خروج از دين داده‌اند. حال آنكه «شيخ محمد بن عبدالوهاب» در كتاب «الرسائل الشخصية»، توسل را موضوعى فقهى مى‌داند.