14در آن نيست. اين حرمت‌شكنى مرا نيز بسيار آزرد. ازاين‌رو، بر آن شدم تا با نگارش كتاب پيش‌رو، در دفاع از اين مقام شامخ نقش مؤثرى ايفا كرده باشم و به يقين، اين كمترين چيزى است كه يك انسان مى‌تواند به حبيب خويش تقديم كند. پيامبر خدا[(صلى الله عليه و آله)] فرموده است: «هيچ‌يك از شما ايمان نمى‌آورد، مگر اينكه در نظر او من از فرزند و پدر و مادرش و همه مردم محبوب‌تر باشم».
به‌عنوان مؤمنى يكتاپرست، گواهى مى‌دهم كه معبودى جز خداوند يكتا نيست و به راستى محمد[(صلى الله عليه و آله)] فرستاده اوست؛ خداوند را پروردگار، اسلام را دين و محمد[(صلى الله عليه و آله)] را پيامبر و فرستاده خداوند مى‌دانم؛ به خداوند و اسماى مباركه و صفاتش ايمان آوردم و از هرگونه شرك و گمراهى بيزارى مى‌جويم؛ چيزى از ايمان من كاسته نخواهد شد اگر به نيت زيارت قبر پيامبر[(صلى الله عليه و آله)] و حبيب خدا قصد سفر كنم؛ با اين اعتقاد كه او بنده و پيام‌آور خداست كه براى هدايت بشر مبعوث شده است. به‌راستى او حق رسالت و امانت را به‌جاى آورد و در راه خدا جهاد كرد تا به يقين رسيد و به جوار رحمت حق پيوست و ما را در اين راه روشن، تنها گذاشت؛ راهى كه شب آن چون روزش، روشن و تنها هلاك‌شونده از آن روى‌گردان است.
علاوه بر اين، بسيارى از علماى امت محمد[(صلى الله عليه و آله)] به مشروعيت زيارت قبر رسول‌خدا[(صلى الله عليه و آله)] و توسل جستن به خداوند سبحان، به واسطه اين بزرگوار قائلند؛ با اين اعتقاد كه تنها خداوند سوددهنده و زيان‌رسان است و معبودى جز او نيست و هيچ كس جز به اذن او سود و زيانى نمى‌رساند، و شفاعتى نمى‌كند؛ همان‌گونه كه حق‌تعالى مى‌فرمايد: مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّٰ